Het Londense geek-kwintet Hot Chip zaait op album quatro weer olijk verwarring. Messcherpe dansvloerbommen muteren in met stroop overladen ballads, en zachte melancholie slaat holderdebolder over naar van de pot gerukte kitschpop, én weer terug.

Op de eerste tracks liggen die strijdige elementen – van Joe Goddards opzwepende synthesizerkletsen tot de fluwelen croon van Alexis Taylor - heerlijk in balans. De titeltrack en Hand me down your love blijven dan ook à la minute aan het trommelvlies plakken. De andere helft van de plaat staat echter bol van de digitale soul-pastiches die, alle goede bedoelingen ten spijt, iets te dicht tegen onze tolerantiegrens voor klefheid aanschurken. Geen one life stand, maar een sporadische wilde nacht met de Chips – op 7 maart in de AB bijvoorbeeld – kunnen we u warm aanbevelen.

(gepubliceerd in Apollo - februari 2010)