"Ik weet dat we er als depressievellingen bijzitten, maar maak je er toch een mooi stuk van?", vraagt Stephen na ons gesprek. David en zijn broer zijn blijkbaar aan vakantie toe na een ontzettend druk Soulwaxjaar. Na het succes van 'Nite Versions', brachten de Dewaele's dit jaar een remixalbum uit, speelden ze dat meteen ook live, remixten ze De Morgen en Studio Brussel, werkten ze aan hun eigen film, organiseerden ze hun kerstfeest Soulwaxmas, stampten ze het nieuwe project Die Verboten uit de grond en reisden ze de wereld rond als 2 Many Dj's.


Wat hebben jullie het afgelopen jaar bijgeleerd?
STEPHEN: "We hebben vooraleer geleerd dat we onze tijd beter moeten leren indelen. Zevenennegentig verschillende dingen doen en nooit een vrije dag hebben, dat is toch wat van het goede te veel. Gezond is het ook al niet. Kijk maar eens hoe mijn broer er vandaag uitziet, dat is het beste voorbeeld. (lacht)"

Na 'Nite Versions' gingen jullie weer een rockplaat maken. Komt dat er nog van?
DAVID: "Dat verandert elke dag bij ons. Om terug te komen op je vorige vraag: we hebben ook geleerd dat de dingen die we doen niet altijd nauwkeurig afgelijnd moeten zijn. Soulwax wordt door iedereen bestempeld als rock en "Nite Versions" als dance. Dat klopt niet meer voor ons."
STEPHEN: "Het leuke is dat we onze eigen wereld hebben gecreëerd en daarin vrij kunnen doen wat we willen. Wat we alvast niet willen, is een tweede "Nite Versions" maken. Tijd voor iets nieuws."
DAVID: "Misschien maken we wel een reggaeplaat. (lacht)".

Regisseur Saam Farahmand werkte de voorbije twee jaar aan een film over jullie, "Part of the Weekend Never Dies". Hoe staat het daarmee?
STEPHEN: "De film is zo goed als klaar. We zijn nogal controlefreaks en we hebben veel van de film naar ons toe getrokken. Ik denk dat we daarmee weer iets gemaakt hebben waar geen etiket op valt te plakken. Het is geen documentaire, het is geen live-registratie, maar iets dat we ook voor een stuk zelf in elkaar hebben geknutseld. Je zal zien hoe mensen hun tijd verdoen op een zetel, in een tourbus of op een luchthaven. Of gewoon slapen. Uiteindelijk willen we ons leven ook niet spannender doen lijken dan het is."

Stephen, je hebt ooit eens gezegd dat je nergens nog zenuwen voor voelt en niets je nog uit je slaap haalt. Hoe doe je dat?
STEPHEN: "Dat heb ik waarschijnlijk in een iets te zelfzekere bui gezegd. Voor optredens voelen we ons niet meer zenuwachtig, maar in de voorbereiding van Radio Soulwaxmas wilden we echt dat de mensen die kwamen zich amuseerden en dat de deejays en groepen die we uitnodigden het naar hun zin hadden. En dat bezorgde ons weldegelijk stress."

Wat vinden jullie van de kritiek dat de sets van 2 Many Dj's vaak nogal op elkaar gelijken?
DAVID: "De mensen die zich daaraan storen, komen beter niet naar onze dj-sets. Zo simpel is dat. (lacht)"
STEPHEN: "Het klopt misschien wel, maar wij stellen onszelf daar geen vragen bij."
DAVID: "Wij draaien de platen waarvan wij denken dat zowel wij als het publiek ze willen horen. En als iedereen uit zijn dak gaat, zie ik er geen graten in als die platen de volgende avond terugkomen."

Wordt er voor de rest nog goeie muziek gemaakt tegenwoordig?
DAVID: "Zeker. Het enige probleem is dat muziek overál is. Er is een soort verzadiging. Dat voel ik niet alleen bij mezelf, maar ik heb de indruk dat die overload ook voor jongeren vervelend wordt. Elke dag worden twintig nieuwe nummers ontdekt, waardoor de levensduur van muziek veel korter wordt. Wanneer de Talking Heads vroeger een nieuwe cd uitbrachten, was dat een evenement. Vandaag ben je een gelijkaardig album na twee maanden al vergeten. En dat ligt zeker niet alleen aan de kwaliteit. Muziek is té omnipresent in onze cultuur. Toen wij jong waren, bleven wij thuis wanneer er een muzikant als Urbanus op de BRT kwam. En nu word je op je gsm, op de radio en op het internet elke seconde van de dag gebombardeerd met coole, hippe jongerencultuur en muziek, waardoor de impact veel kleiner is. Daarom grijpen we de laatste tijd ook terug naar muziek die niet zo evident is, zoals jazz."

Jullie hebben de laatste jaren amper jullie Gentse bed gezien. Weten jullie nog wie er tegenwoordig op de covers van de boekskes staat of waar het in de kranten over gaat?
STEPHEN: "Daar hebben wij echt geen idee van. Vanavond moeten we bijvoorbeeld optreden in De Laatste Show, maar wij kennen daar echt niemand van. Behalve Mark Eyskens dan. Vind je dat ook geen rare kwiet?
DAVID: "Die vervreemding van de actualiteit is een beetje tweeledig. Enerzijds is het wat beangstigend, maar anderzijds is het gewoon heel plezierig om van niets te weten."
STEPHEN: "Het is gewoon de max om 's avonds thuis te komen, naar een programma als De Rode Loper te kijken en gewoon niet te weten wie die mensen zijn."
DAVID: "Het is als in een sciencefictionfilm waarin je naar de toekomst wordt gestraald. Alles is er nog, maar alles is ook veranderd. Er zijn andere televisiepresentatoren en plots staan er groepen op nummer één waar we nog nooit van gehoord hadden. Dat is echt wel bizar."

Jullie hebben al heel veel verschillende dingen gedaan. Hebben jullie ergens spijt van?
DAVID: "Nee, spijt niet, maar we zouden wel alles anders gedaan hebben. Het leven ís gewoon zo. Achteraf gezien, kan alles altijd beter. Als ik gisterennacht bijvoorbeeld wat geslapen had, zou ik er nu misschien wat frisser uitzien."

Jullie zijn niet vies van een dubbele bodem in jullie werk. Zo hoorde ik af en toe flarden Nederlands in jullie remix voor Justice.
STEPHEN: "We tasten graag af hoever we met zo'n verborgen grapjes kunnen gaan. Vaak is er niemand die ze opmerkt. Als iemand ooit zo gek is om ons hele oeuvre uit te spitten, zal die op veel kleine verrassinkjes stoten. Veel van onze favoriete artiesten, van The Beatles over Queens Of The Stone Age tot zelfs Radiohead, hebben allemaal wel wat verstopte humor in hun werk.... Dave, word eens wakker."
DAVID: "(versuft) Ik had écht beter wat geslapen vannacht."

Hippe vogels als jullie weten vast al wat de trends van 2008 worden?
DAVID: (leeft plots helemaal op) "Dit wordt het jaar van de vrouwen! Mijn instinct zegt dat meisjes het wereldje waarin wij leven, en dat is nog steeds een mannenclubje, eindelijk gaan veroveren. Werd dat niet hoog tijd?"

Tijd voor een vrouwelijk Soulwax-lid?
DAVID: "We hebben wel een tijdje een vrouw achter de keyboards gehad. Je hebt er geen idee van wat voor een invloed dat op een groep heeft."
STEPHEN: "Zet een bende mannen samen in een tourbus en ook al zijn dat de meest beschaafde en intelligente jongens die er bestaan, plots wordt dat..."

Een bende varkens?
STEPHEN: "Nee, dat nu ook weer niet. Maar als er een vrouw bij is, gedráágt iedereen zich plots, is iedereen rustig, wordt er niet teveel gezopen. En zonder vrouw erbij zijn die mannen dan weer... Ja, een bende varkens eigenlijk. (lacht)"
DAVID: "Vrouwen zijn ook gewoon interessante wezens."

Hebben jullie daar eigenlijk nog tijd voor?
DAVID: "(filosofisch) We hebben alleen tijd om er tijd voor te maken. (denkt na) We hebben er dus geen tijd voor."
STEPHEN: "Feit. (zucht)"

In de plaats daarvan remixten jullie kranten en radiostations om "Most Of The Remixes..." te promoten. Ook leuk?
STEPHEN: "Dat leek allemaal geweldig tof, maar uiteindelijk moesten we altijd binnen de lijntjes blijven. Daarom hebben we nu zélf een krantje gemaakt om uit te delen op Radio Soulwaxmas. Een fanzine waarin we zelf een editoriaal mochten neerpennen en waarvoor we Tiga, Erol Alkan, Boys Noize, Brodinski en co ook vroegen om iets te schrijven. Dat is nóg leuker."
DAVID: "Alles waar een esthetische of creatieve uitdaging aan is, vinden wij interessant. Het maakt niet uit of dat nu muziek, film, tv, radio, optreden of wat dan ook is. We willen niet gewoon een rockband zijn en we willen zéker niet gewoon twee deejays zijn."
STEPHEN: "Mensen gaan er van uit dat wij over onze bezigheden nadenken, maar dat is dus absolúút niet zo. Telkens wanneer we iets bereiken, borrelt er automatisch een nieuwe uitdaging op."

Vertel eens iets over Die Verboten, jullie nieuwe uitdaging met de Brit Riton. Want daar weten we eigenlijk nog niets over.
STEPHEN: "Die Verboten is een echte verademing voor ons. We hadden zoiets écht nodig. Met dit muzikale project hebben we geen limieten, echt weird shit. Je zal zoiets nooit op Studio Brussel horen. We praten er ook niet vaak over want we willen het project zeker niet hypen."

Je maakt me wel benieuwd.
STEPHEN: "Veel mensen zijn benieuwd, maar we willen geen verkeerde verwachtingen creëren. Het is toegankelijk en ontoegankelijk tegelijk, en het is elektronisch maar toch live. Denk aan filmmuziek, denk aan nummers van 24 minuten lang. Enfin, ik kan het niet goed uitleggen. Het is in elk geval iets helemaal anders dan Soulwax. Je zal wel zien."


(gepubliceerd in Release Magazine, december 2007)