Het trio The Subs is de uitlaatklep van de Gentse zotskap Jeroen De Pessemier, de hyperactieve producer van Foxylane, Lady Linn en voorheen Bolchi. U kent ze van hun onbedoelde partybom 'Kiss My Trance', die het voorbije jaar door zowat elke schijfruiter benoorden de kreeftskeerkring werd opgepikt.

'Kiss My Trance' staat nu op het Subs-debuut 'Subculture'. Daarop beroepen De Pessemier en zijn trawanten zich uitsluitend op synths en compromisloze electrodreunen, maar die komen uit oude, stoffige bakken, en dat zorgt voor een heerlijk ongepolijste, organische sound.

Bewijsmateriaal: het mitrailleurvuur uit de koppige maar onhoudbaar rondbotsende banger 'Papillon', of het minder losbandige maar even zweterige 'Music Is the New Religion'. Meer van dattum op de brutale electropunker 'Fuck That Shit' en 'Albatross', een beatloze, pakkende soundtrack bij een postapocalyptisch slagveld - of hoe The Subs geen loops maar wel degelijk melodieuze dansnummers fabriceren.

Niets dan lofgetoeter dus, alleen: véél nieuws valt er op dit debuut niet te rapen. De geflipte stamper 'My Punk' zal live wel potten breken maar schiet in de huiskamer zijn doel voorbij. En het is eveneens een minnetje dat 'Substraktion' en 'You Make Me Spill' - oudere tracks, maar stukken straffer dan de overbodige Prodigy-cover 'Breathe' - niet op de plaat mochten. Niettemin: 'Subculture' is doordachte houthakkerselectro die naar véél meer smaakt. Of had u dit jaar al een betere Belgische dansplaat gehoord?

(gepubliceerd in Humo - november 2008)

Blog Widget by LinkWithin

One Response to "Review: The Subs - Subculture"