Het resultaat klinkt wisselvallig, maar saai is het allerminst: Soulwax beukt de boel op gang, Roísín Murphy kronkelt zich sierlijk rond bliepende synths, Tim Burgess van The Charlatans zingt de blues en Kelis manifesteert zich onverwachts als het uitgelezen bindmiddel tussen dubstep en hitparadevoer. Soms pakt de mayonaise, vaak ook niet, maar in navolging van N.A.S.A. en Major Lazer bricoleerden Crookers and friends een kleurrijk plaatje voor de fastfoodgeneratie.
(gepubliceerd in Apollo - april 2010)
One Response to "Review: Crookers - Tons of friends"