Bass is nog steeds the place, zo leert ons de shitload aan prima releases die zich dezer dagen laven aan roestige dubstepbeats en machinale smeerlapperij. Op zijn tweede album trekt Scuba de lijn door van Substance, de geniale mixcompilatie die de naar Berlijn uitgeweken Brit eind januari in alle stilte uitbracht.

 Veel gitzwart gekraak, gedobber en gekletter dus, maar hier en daar ook zachte, narcotische klanktapijten en zelfs gedempte engelengeluiden, die in een onbewaakt moment een flinke hap uit de ziel nemen. Op Before en So you think you're special raakt Scuba daarmee snaren die voorheen enkel Burial en Martyn wisten zitten, maar helemaal op zijn best is de Engelsman wanneer hij zijn digitale troosteloosheid inplugt op een technomotor, en de nijdige grooves alle kanten uitspatten. Ons gebruiksadvies: play it loud!

(gepubliceerd in Apollo - april 2010)

Blog Widget by LinkWithin

One Response to "Review: Scuba - Triangulation"