Van zijn vorige opus, de abstracte vingeroefening 'The Cloud Making Machine', herinneren wij ons hooguit de kleur van de hoes, maar Laurent Garnier blijft Un Grand Monsieur. Dat zal ook niet veranderen na deze 'Tales of a Kleptomaniac', waarop de Parijse techno-eminentie een buslading verschillende genres dooreenhaspelt, al is het resultaat opnieuw wisselvallig.

Eerst het goede nieuws: 'No Musik, No Life' is een puike opener - pruttelende digitale funk, koortsige groove en het indringende gevoel dat er Iets Groots op til is. Loop in een wijde boog heen om track twee, en die verwachting wordt ingelost met dé troonopvolger van 'The Man with the Red Face': 'Gnanmankoudji (Horny Monster Mix)' (volgens Onze Man in Ouagadougou gaat het hier over gembersap) is een atoombom die warmdraait met vijf minuten funky deephouse, tot een epische saxriedel, bongo's en ander Afrikaans pottengerammel ieder haartje op onze armen doet rechtveren. Klassieker in wording!

Verder wekken vooral de schaarse four to the floor-beats (zie 'Back to My Roots') stoom, zweet en andere lichaamssappen op, en ook de excursies naar de planeten Zweverige Dub, Drum-'n-bass en zelfs Cocktailjazz klinken best oké.

Maar het is niet altijd koekenbak: 'Last Dance @ Yellow', waarin Garnier herinneringen aan de laatste nacht van een Japanse club oprakelt, lijkt je voor te bereiden op een artillerievuur van synthesizers, een break die de hemel doet kapotscheuren, íéts - maar zes minuten lang sta je te wachten op een tram die nooit komt. Ook geeuw-geeuw: de eindeloos gerekte dubstepflirt 'Freeverse Part 2' en het flauwe wiegeliedje 'From Deep Within'.

't Zijn er tachtig, maar ondanks de luisterrijke details en de sonische perfectie had Garnier dit verhaaltje evengoed op twintig minuten kunnen vertellen. Ach, als we maar gezond zijn.

(Gepubliceerd in Humo - mei 2009)